رابطه بین جهت گیری مذهبی و سلامت روان

زمینه و هدف: نقش مذهب در رابطه با بهداشت و شفا از قرون بسیار دور شناخته شده است. برخی پژوهش ها اثرات مثبت و برخی دیگر اثرات منفی باورهای مذهبی را روی سلامت روان گزارش کرده اند. با توجه به نتایج متفاوت تحقیقات در این خصوص، این مطالعه بر آن شد تا رابطه بین جهت گیری مذهبی با سلامت روان گروهی از دانشجویان را مورد بررسی قرار دهد. روش بررسی : این مطالعه به صورت توصیفی از نوع همبستگی انجام شد. جامعه آماری را کلیه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهر کرد تشکیل می دادند. در این بررسی 200 نفر از دانشجویان به عنوان نمونه پژوهش به شیوه نمونه گیری تصادفی در دسترس انتخاب شدند و ابزارهای پژوهشی روی آنها اجرا گردید. جهت گردآوری داده های پژوهشی از پرسشنامه های سلامت عمومی (ghq-28) و نگرش سنج مذهب (گلریز و براهنی) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده های پژوهشی از طریق آمار توصیفی و همبستگی صورت گرفت. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد بین جهت گیری مذهبی و سلامت روان همبستگی معنی داری وجود دارد. همچنین طبق نتایج، هرچه میزان جهت گیری مذهبی بالاتر می رود، همبستگی آن با سلامت روان در آزمودنی ها بیشتر می شود، اما این همبستگی تا سطح معینی (75/3-51/2) پایدار است و از این سطح به بالا (76/3-) نتیجه معکوس می شود که نشان از عدم همبستگی بین نگرش مذهبی و سلامت روان دارد. نتیجه گیری: در مجموع می توان گفت تنها مذهب با بعد درونی، سلامت روانی را بهبود می بخشد، و افراطی گری بیشتر در افرادی مشاهده می شود که جهت گیری مذهبی آنها بیرونی است و شاید این مسئله بتواند آخرین نتیجه پژوهش حاضر و سایر تحقیقاتی که به نوعی اثرات منفی جهت گیری مذهبی و سلامتی روان را گزارش کرده اند، توجیه نماید.